„Enzo”, ostatni film Laurenta Canteta, w reżyserii Robina Campillo, to pełen dobroci esej o wolności myśli i czynów nastolatka.

Laurent Cantet, który zmarł w 2024 r., i Robert Campillo malują portret nastolatka, którego pozorny bunt jest w rzeczywistości wyrazem głębokich potrzeb społecznych i emocjonalnych.

Enzo, w kinach od 18 czerwca, to ostatni film fabularny Laurenta Canteta, ale wyreżyserował go Robin Campillo. Laurent Cantet, który zmarł w 2024 roku w wieku 63 lat i zdobył Złotą Palmę w 2008 roku za Entre les murs , „rozmawiał o tym projekcie od bardzo dawna”, zwierzył się jego przyjaciel Laurent Campillo 14 maja podczas pokazu filmu otwierającego Filmmakers' Fortnight. Obaj filmowcy ściśle współpracowali przy tym filmie fabularnym, gdy Laurent Cantet odkrył raka, który odebrał mu życie. Robin Campillo zmontował już sześć jego filmów i współtworzył pięć, w tym Enzo.

Enzo, grany przez Eloya Pohu, ma 16 lat i postanowił zostać uczniem murarza. Pracuje na placu budowy w La Ciotat, pod nadzorem Vlada, młodego Ukraińca granego przez Maksyma Slivinskyiego. Nie jest zbyt utalentowany, do tego stopnia, że ​​kierownik budowy go upomina. Zirytowany nastolatek postanawia rzucić pracę, ale jego szef woli zabrać górnika do domu.

Następnie odkrywamy dość komfortowe środowisko młodego człowieka, które wydaje się być sprzeczne z jego wyborem kariery. Zaskoczenie jest widoczne na twarzy kierownika budowy, podobnie jak późniejsza troska Paolo, ojca Enza, granego przez Pierfrancesco Favino. Ten ostatni jest szczególnie zaniepokojony ścieżką kariery swojego najmłodszego dziecka. Jego matka, Marion, którą czule uosabia Élodie Bouchez, wydaje się być bardziej filozoficzna w tej sprawie.

Enzo jest portretem buntu. Nastolatek, który zdaje sobie sprawę, że jego wybór kariery jest niezgodny z tym, czego chce jego ojciec, nauczyciel. Zwłaszcza, że ​​ma brata, który przygotowuje się do Henryka IV, prestiżowego paryskiego liceum. Na placu budowy młody mężczyzna styka się również ze światem, światem ogarniętej wojną Ukrainy Vlada, do której powoli się zbliża. W Enzo jest odwaga młodości i łagodność dziecka, które stawia opór ojcu, który jest zbyt opiekuńczy, jak na jego gust. Enzo jest również opowieścią o zmysłowym przebudzeniu, o pierwszych romantycznych spotkaniach i trzęsieniach ziemi, które mogą one wywołać w istocie w trakcie budowy.

Reżyseria Robina Campillo skupia się na pokazaniu, jak Enzo po prostu daje się ponieść swoim impulsom, bez żadnego wyrachowania. Z wyjątkiem sytuacji, gdy chodzi o opór wobec ojca. Jak w scenie, w której twierdzi, że spędził noc, tańcząc w klubie z Vladem i jego kolegami, mimo że 16 lat nie pozwalało mu wejść do klubu nocnego. Zamiast tego kontemplował wspaniałe niebo nad zboczem góry. Nonszalancja Enzo, która wyznacza tempo filmu, zostaje zakłócona przez napięcia wywołane przez jego decyzje, zarówno w rodzinie, jak i w pracy.

W zbliżeniach lub gdy kamera oddala się od Enza, abyśmy mogli go obserwować, Campillo opowiada o stanach dojrzewania. Szczególnie o tym, który powstaje z pragnienia, by nie robić tego, czego chce tata, by zostać murarzem, gdy tata marzy o wielkich rzeczach dla ciebie. Zbliżenia udręczonych wyrazów twarzy Pierfrancesco Favino są wymowne.

Z drugiej strony postać Marion, która wyraźnie uosabia czułość i empatię matki, potwierdza wolność i życzliwość, jaką rodzice są winni swoim dzieciom. Zwłaszcza gdy ich horyzonty odbiegają od ich własnych. Ostatni filmowy przekaz Laurenta Canteta, przeniesiony na ekran przez Robin Campillo, jest z pewnością szerszy, ale doskonale ilustruje prawo do asertywności społecznej i emocjonalnej.

Gatunek : Dramat Twórcy filmu : film Laurenta Canteta w reżyserii Robina Campillo W rolach głównych: Eloy Pohu, Pierfrancesco Favino, Élodie Bouchez Kraj : Francja Czas trwania : 1 godz. 42 min Premiera : 18 czerwca 2025 Dystrybutor : Ad Vitam Streszczenie : Enzo, 16 lat, jest uczniem murarza w La Ciotat. Pod presją ojca, który chciał, aby kontynuował naukę, młody mężczyzna stara się uciec z wygodnego, ale dusznego otoczenia rodzinnej willi. To na placach budowy, w kontakcie z Vladem, ukraińskim kolegą, Enzo dostrzeże nowy horyzont.